Proza, beletrystyka, publicystyka - Wydawnictwo: Papierowy Motyl

„Pięć” to kilkanaście opowiadań, stanowiących studium psychologiczny ludzkich serc i dusz. Bohaterami skondensowanych opowieści są młodzi i starzy, sięgający do swojej pamięci, rozliczający się ze swoim życiem lub mający nadzieję na odzyskanie zagnieżdżonego w ich wnętrzu niepokoju. Tajemnice z przeszłości oto co łączy wszystkich bohaterów opowiadań.
Autorka w niezwykły, unikalny sposób, przemyca między wersami wielkie emocje, którymi w subtelny sposób oplata czytelnika. W tomiku znajdziemy historie z życia wzięte, sięgające czasów wojennych, jak i współczesne, niepozbawione także elementów metafizyki. Są to poetyckie reportaże, dotykające problematyki jednostki w obliczu wojny, powojennych i współczesnych perturbacji politycznych, społecznych, obyczajowych. Bohaterami są Rosjanie, Polacy, Grecy – którzy niezależnie od narodowości w obliczu wydarzeń są po prostu ludźmi. W tomiku znajdą się niepublikowane dotąd w całości nagrodzone opowiadania, m.in. w konkursie literackim Srebrne Jabłko Miłości Magazynu PANI.

Sara

Pełna erotyzmu powieść z zaskakującą puentą. Odważna książka, która odsłania kulisy pracy w wielkiej korporacji.

Za zakrętem

Dwie kobiety, wielkie emocje, wspomnienia i współczesna Rosja w tle – to elementy składające się na najnowszą książkę wydawnictwa Papierowy Motyl. Powieść „Za zakrętem” Mariki Krajniewskiej pojawi się w księgarniach na początku grudnia.
Kilka lat ogromnego bólu i wspomnień. Wcześniej na wielu rzeczach im zależało, widziały, jak dookoła toczyło się życie. Ale w jednej chwili ich świat rozpadł się na kawałki. Anna i Irina – główne bohaterki powieści Krajniewskiej „Za zakrętem” – przeżyły dramat utraty ukochanych dzieci. Ta tragedia początkowo je podzieliła, zrodziła nienawiść kobiet wobec siebie. Jednak wkrótce okazało się, że tylko one potrafią zrozumieć się nawzajem.

Zapach malin

Co się dzieje, kiedy stajemy w obliczu choroby, która na zawsze zmienia nasz świat? Kiedy okazuje się, że jedyne co posiadamy to szpitalne łóżko, kłębiące się myśli w głowie , wspomnienia, które stają się nie do zniesienia i stary pożółkły pamiętnik prababki, o której nigdy nie słyszeliśmy? Kiedy, leżąc przykuci do szpitalnego łóżka, bez ruchu trwamy w oczekiwaniu na znajomy odgłos podeszew pielęgniarki?